Διδάσκοντας στα χρόνια της φοβέρας

Φτάνω στο σχολείο μου 8.00. Τα κατάφερα. Είμαι στην ώρα μου. Τρέχω στο γραφείο να βρω το PC ελεύθερο για να εκτυπώσω το τεστ της 1ης ώρας. Έχει ουρά από 3 συναδέλφους. Ας κάνω κάτι άλλο ωστόσο. Βλέπω ελεύθερο φωτοτυπικό με την άκρη του ματιού μου. Πρέπει να δράσω γρήγορα. Με ένα άλμα βρίσκομαι μπροστά του. Χαμογελάω και ενώ βγάζω φωτοτυπίες χτυπάει το κουδούνι για προσευχή. Φεύγω σφαίρα για το προαύλιο ενώ το φωτοτυπικό ακόμα τυπώνει.

Αρχίζουν΄ τα γεια σας κύριε, γεια σας κύριε΄. Ανάσες για μένα. Χαλαρώνω. Αλλά όχι για πολύ. Πρέπει να μαζέψουμε τα παιδιά σε σειρές για προσευχή. Αυτά λες και το κάνουν επίτηδες κάνουν το πιο αργό τους βάδισμα ενώ νιώθω το πιο γρήγορο λαχάνιασμα, παρότι ακίνητος. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ την ώρα της προσευχής. Αποφασίζω να την κάνω την αμαρτία μου. Πριν ολοκληρωθεί βρίσκομαι με χαλαρά πηδηματάκια στο γραφείο και εκτυπώνω τα θέματα του τεστ της 1ης ώρας. Τα κατάφερα. Αρπάζω και τις φωτοτυπίες από το φωτοτυπικό και έφυγα για τη τάξη.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ................................... http://www.dimosiosxoleio.com/%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82/item/128-%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82.html