The New York Times
Μετά την απομάκρυνσή τους από το Πάρκο Ζουκότι της Νέας Υόρκης τα μέλη του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» οφείλουν να απαντήσουν σε ερωτήματα που θα κρίνουν τη μελλοντική τους πορεία. Αραγε τώρα που έχασαν τη βάση τους, το κίνημα θα αποδυναμωθεί ή θα καταφέρουν να βρουν άλλες πιο προσήκουσες μορφές για να συνεχίσουν τον αγώνα τους;
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι δεν υφίσταται πλέον ανάγκη να διαδηλώνουν μπροστά στα σπίτια των πάμπλουτων, ούτε να καταλαμβάνουν πάρκα και πλατείες. Θα μπορούσαν, αντιθέτως, να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με τη συμμετοχή τους σε διάφορες ομάδες που δραστηριοποιούνται στις τοπικές κοινωνίες και να επιτύχουν τον στόχο τους με άλλες, άμεσες πράξεις, όπως π.χ. την ανάληψη των καταθέσεων από τις τράπεζες και τη στήριξη πολιτικών που συμμερίζονται και εκφράζουν τις δικές τους απόψεις.
Κάποιοι, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι η εκκένωση των πλατειών σε Νέα Υόρκη και στις λοιπές αμερικανικές πόλεις ίσως δώσει νέα πνοή στο κίνημα που τον τελευταίο καιρό είχε επικεντρωθεί στη «διατήρηση» αυτών ακριβώς των τοποθεσιών.
Χαρακτηριστικά τη Δευτέρα, το καναδικό περιοδικό Adbusters, βασικός εμπνευστής του κινήματος ανέφερε ότι οι διαδηλωτές πρέπει να αναγνωρίσουν ότι νίκησαν και να προσπαθήσουν να χαράξουν νέα στρατηγική που θα εγγυηθεί το μέλλον τους.
Από την άλλη, πολλοί διερωτώνται κατά πόσο η εκκένωση του Πάρκου Ζουκότι προκαλεί τη φθορά του κινήματος και το κάνει να χάσει την αμεσότητά του ή την υποστήριξη που είχε στις άλλες πόλεις.
Τα λαϊκά κινήματα επηρέαζαν τις κοινωνικές αλλαγές στις ΗΠΑ τον τελευταίο αιώνα, υποστηρίζει ο δρ Γκάλστον, καθηγητής στον Ινστιτούτο Μπρούκινς, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι οι «Αμερικανοί αγανακτισμένοι» δεν κατάφεραν να διατυπώσουν σαφή αιτήματα και διεκδικήσεις, όπως παραδείγματος χάρη, κάνει το λεγόμενο «Πάρτι Τσαγιού» που απαιτεί τροποποίηση του νόμου για την Υγεία και την Περίθαλψη του Μπαράκ Ομπάμα.
Από την άλλη, οι διαδηλωτές της Γουόλ Στριτ βοήθησαν, ώστε να κατανοήσει ο κόσμος τι ακριβώς συνέβαινε. Επίσης, οι «Αγανακτισμένοι» έκαναν τον απλό πολίτη να πιστέψει ότι κι αυτός μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα σε αυτή την προσπάθεια. Δεν ήταν ανάγκη να μένει αμέτοχος ή παθητικός θεατής.
Πολύ λιγότερο σαφής είναι η επίδραση που θα έχει το κίνημα στη χάραξη πολιτικής από τα αμερικανικά κόμματα. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν τη στιγμή που ο πρόεδρος Ομπάμα και οι Δημοκρατικοί προσπαθούσαν να πιέσουν τους Ρεπουμπλικανούς να συμφωνήσουν στη φορολόγηση των πλούσιων συμπατριωτών τους. Κάποιοι Δημοκρατικοί αγκάλιασαν το κίνημα, διότι έφερε στο προσκήνιο κι έκανε ορατές τις μεγάλες οικονομικές ανισότητες στις ΗΠΑ. Μάλιστα μια επιτροπή Δημοκρατικών του Kογκρέσου ξεκίνησε εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών, προκειμένου να βρεθούν εκατό χιλιάδες συνοδοιπόροι των διαδηλωτών της αμερικανικής μητρόπολης.
Τον τελευταίο μήνα, η Υπηρεσία Προϋπολογισμού του Κογκρέσου ανέφερε ότι το 1% των πλουσιότερων Αμερικανών διπλασίασε τα εισοδήματά του τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ο Μπαράκ Ομπάμα, μάλιστα, στο εβδομαδιαίο ραδιοφωνικό του, διάγγελμα αναφέρθηκε στην έκθεση και την οικονομική ανισότητα, τονίζοντας ότι ασκούνται σοβαρές πιέσεις στη μεσαία τάξη.
Το μήνυμά τους
Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί προσπάθησαν να παρουσιάσουν τους διαδηλωτές ως ακροαριστερούς ταραξίες. Ολα αυτά υποδεικνύουν ότι το μήνυμα των «Αγανακτισμένων» της Νέας Υόρκης «έπιασε τόπο», παρότι το ίδιο επέλεξε να απορρίψει τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα. Ο δρ Γκάλστον προβλέπει ότι ακόμα και μετά την απομάκρυνση των διαδηλωτών, τα θέματα που έθεσαν στο προσκήνιο θα εξακολουθήσουν να προβληματίζουν την κοινή γνώμη. «Η πραγματικότητα που έβαλε κάτω από τα φώτα των προβολέων το κίνημα είναι πολύ σημαντική και δεν πρόκειται να ξεχαστεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου